پردنجان بلاگ

بسم الله الرحمن الرحیم

 

 

پردنجان

 

 

 

جمعیت

پردنجان در 35 کیلومتری شهرکرد قرار دارد. بر اساس آمار سال 1385 جمعیت پردنجان برابر با 7?370 نفر (1?624خانوار) بوده است^[4]

تاریخ

گویش مردم این شهر محلی لری بختیاری است. قدمت این شهر با اینکه به طور دقیق بررسی نشده است ولی قدمت ساکنین کنونی شهر به بیش از 250 سال میرسد. این شهر محل ییلاق گروهی از طایفه‌های هفت لنگ بختیاری بابادی بوده است.شغل برخی از ساکنین این منطقه ،کشاورزی،دامداری می باشد. این منطقه از طوایف بزرگ و کوچکی تشکیل شده است : اولاد علیخون،اولاد عبدالله ،اولاد تنبور، اولاد مولاو ...

از کوههای معروف این منطقه زرده را می توان نام برد.در این منطقه امام زاده بی بی عزیز وجود دارد که مردم استان اعتقاد خاصی به آن دارند. اقوام این شهر از، بازفت بختیاری،امام قیس، ممسنی فارس ،خوزستان، هرچگان، به این منطقه مهاجرت کرده و تخت قاپو شده اند.

هم اکنون مردم این شهر خود را از نژادبختیاری می دانند، و پس از گذشت سالها هنوز فرهنگ و آداب و رسوم اصیل مردمان بختیاری در این منطقه چشم نوازی می کند.از جمله ی این آداب و رسوم میتوان به آداب و رسوم خاصی که در عروسی ، عید نوروز ،عزاداری ، گاگریوخوانی ،شاهنامه خوانی و ...اشاره کرد .

بر اساس اشیای یافت شده در محل جونک(گونک) پردنجان و بر اساس نظر کارشناسان میراث فرهنگی استان چهارمحال و بختیاری، تاریخ این سرزمین به هزاره اول قبل از میلاد می رسد. البته باید اشاره کرد که با تلاش پیگیر پژوهشگران این خطه از ایران مکان های گوناگونی در این منطقه وجود دارد که نیاز به گمانه زنی دارد. مردم این شهر به مهمان نوازی و شب نشینی که حکایت های شاهنامه، حمله حیدری، هفت لشکر و مثنوی بیشتر در آن خوانده می شد شهرت دارند. البته نسب نامه مردم این دیار توسط سعید رحیمیاز اهالی این روستا در کتاب بخشی از تاریخ و فرهنگ مردم میزدج آمده که در خور توجه است.همچنین نویسندگانی چون اسکندر رحیمی کتابی به گویش محلی به رشته تحریر در آورده که قابل تقدیر است. نویسندگان دیگر این شهر هوشنگ رحیمی، بهمن رحیمی می باشد.